Aktualności Tomasz Bracka
Aktualności serwisu informacyjnego Tomasz Bracka
23 stycznia 2024 roku mija 104 rocznica odzyskania niepodległości przez miasto Więcbork
22.01.2024
23 stycznia 2024 roku mija 104 rocznica odzyskania niepodległości przez miasto Więcbork, tego dnia mój pradziadek Jan Bracka udostępnił własny dom na ul. Rynek 9 władzom odrodzonej Polski na Urząd Miejski w Więcborku w którym był członkiem Zarządu Miasta Więcbork do samej śmierci !
Na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 1921r. wybrano demokratyczne władze Więcborka czyli burmistrza jego zastępce i członków magistratu wraz z radą miejską. Burmistrzem komisarycznym został powołany Pan Jan Kabat i E. Piotrowski, a następnie po nim objął ten urząd L. Chmielnicki. Skład Rady Miejskiej pierwszej kadencji w odrodzonej Rzeczpospolitej był następujący: 1) Jan Bracka – kupiec, 2) Ignacy Pankanin – kupiec, 3) Marian Przybylski – aptekarz, 4) Antoni Barganowski – urzędnik sądowy Sądu w Więcborku, 5) Alojzy Zuchowski – kancelista sądowy w Więcborku, 6) Wilhelm Hackbarth – kupiec, 7) Jan Kabat – ogrodnik, 8) Bernard Zakrzewski – rektor szkoły powszechnej w Więcborku, 9) Franciszek Krebs – doktor medycyny więcborskiego szpitala, 10) Franciszek Młodzik – kupiec, 11) Juliusz Richter – zegarmistrz, 12) Augustyn Gondek – urzędnik kolejowy na stacji w Więcborku, 13) Franciszek Kucharski – kupiec, 14) Franciszek Korthals – robotnik kolejowy, 15) Lucjan Klimaszewski – handlarz bydłem, 16) Antoni Berndt – właściciel ziemski, 17) Aleksander Masiak – bednarz, 18) Paweł Różniak – robotnik kolejowy. Członkami magistratu czyli Zarządu Miejskiego zostali wybrani: Jan Bracka, Jan Kabat, Antoni Barganowski, Wilhelm Hackbarth. W sierpniu 1922 r. Rada Miejska wybrała stałego Burmistrza Więcborka którym został Pan Piotr Lindecki. Wybrany na 12 lat pełnił tą funkcję od 01 września 1922 r. do 31 sierpnia 1934 r.
Skład Rady Miejskiej w następnych latach był następujący od 1933 r. stanowiło ją 12 radnych. Przynależność polityczną podaję według protokołu z posiedzenia Rady Miejskiej w Więcborku z dnia 02 stycznia 1934 r. 1) Franciszek Młodzik – kupiec (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem) 2) Edward Arndt – kierownik Zakładu Diakonis w Więcborku, 3) Roman Nowicki – dentysta (Stronnictwo Narodowe) 4) Józef Stasiewski – cieśla (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 5) Aleksy Fojut – przemysłowiec (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 6) Franciszek Krebs – lekarz, 7) Alojzy Sankowski – naczelnik poczty w Więcborku (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 8) Franciszek Cieślik – rolnik (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 9) Oskar Gumpert – weterynarz, 10) Aleksander Masiak – bednarz (Narodowa Partia Robotnicza), 11) Onufry Ziarnkowski – kupiec (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem), 12) Józef Lubiński – chałupnik (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem). Członkami magistratu czyli Zarządu Miasta Więcbork zostali wybrani: Franciszek Kucharski – wiceburmistrz, Jan Bracka – kupiec, Marian Przybylski – aptekarz, Albin Umiński – restaurator, wszyscy należący do Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem.
W latach trzydziestych minionego stulecia powstała na przedmieściach Więcborka Rezydencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Profesora Ignacego Mościckiego, oraz kolejne dwie rezydencje Rządu i Prezydenta II RP w zamku w Runowie Krajeńskim i Stebionku ówczesna gmina zbiorowa Więcbork. W Więcborku dochodzi do licznych wizyt Prezydenta Ignacego Mościckiego, oraz przedstawicieli ówczesnego Rządu RP z Marszałkami Polski Józefem Piłsudskim i Edwardem Rydzem Śmigłym oraz ministrami i generalicją II RP. W Więcborku odbywały Prezydenckie Polowania Reprezentacyjne. W tym czasie działały w Więcborku Urząd Celny, Szpital Powiatowy, Sąd Grodzki z Więzieniem, Komisariat Policji Państwowej, Straż Pożarna, Urząd Skarbowy, Dworzec i Stacja Węzłowa PKP oraz siedziba Loży Masońskiej, która mieściła się w pałacu w Sypniewie.
Obok rezydencji prezydenckiej na przedmieściach Więcborka i w zamku w Runowie Kr. działał jeszcze pałac myśliwski Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w Stebionku gmina Więcbork przy granicy Polsko – Niemieckiej. Warto przypomnieć, że już od 1900 r. miasto Więcbork posiadało własny gaz miejski, oraz prąd elektryczny co dawało przeogromne możliwości rozwoju na ówczesne czasy. Z ówczesnych organizacji Polskich trzeba wspomnieć 292 letnie Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Więcborku, Towarzystwo Gimnastyczne Sokół, Towarzystwo Rodzin Katolickich, Towarzystwo Powstańców i Wojaków, Związek Hallerczyków, Związek Oficerów Rezerwy Ziemi Zachodnich, Towarzystwo Polek, Towarzystwo Szkół Ludowych.
W mieście Więcbork działały liczne polskie partie polityczne takie jak: Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem, PSL Piast, Chrześcijańska Demokracja, Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy, Narodowa Partia Robotnicza i inne. W tym czasie w Więcborku działały różne związki wyznaniowe i tak w mieście działał Zakon Ewangelickich Sióstr Diakonistek utworzony w 1898r. liczący 350 osób z oddziałami w Lwowie, Warszawie i Gnieźnie był to największy zakon ewangelicki w Polsce. W mieście działał Zakon Katolickich Sióstr Franciszkanek, Zakon Misjonarzy Ewangelickich w Wituni, wówczas Witunia była terytorialnie częścią miasta Więcbork .
W Więcborku od zarania działał Kościół Katolicki obecny kościół jest już czwartym zbudowanym w tym samym miejscu w latach 1772 r. -1778 r. przez hrabiów Potulickich z Więcborka. W 1405 r. Proboszczem Parafii Więcborskiej był Aleksy (Dominus Alexisus). Jego jako ówczesnego plebana wymienił Sędziwój Pęperzyński w akcie dotacyjnym z 1405 r. dla parafii Więcborskiej. Więcbork przez długie lata był siedzibą dekanatu katolickiego, natomiast 08. 07. 1793 r. Oficjał kamieński Ksawery Józef de Trzebiatowski przenosi siedzibę Konsystorza do Więcborka, czyli Kolegiatę Rzymskokatolicką.
W mieście działała od XV w. Synagoga Żydowska, ta ostatnia wybudowana została w 1811 r. przy obecnej ul. Hallera 11 oraz dwa Zbory (kościoły) Ewangelickie, główny Zbór Ewangelicki z 1786 r. wybudowano z inicjatywy i dotacji Króla Pruskiego był to przepiękny zbór z wierzą zegarową, obiekt zniszczyli miejscowi komuniści na przełomie lat 70-tych i 80-tych minionego stulecia przerabiając go na dom kultury przy ul. Pocztowej 2. Tej barbarzyńskiej dewastacji i świętokradztwu towarzyszyły liczne protesty mieszkańców i kościoła katolickiego oraz ewangelickiego. Obiekt był perłą zabytkową najwyższej klasy muzealnej . Kolejny Zbór Ewangelicki na ul. Rybackiej powstał nieco później i zachował się do dni dzisiejszego, a obecnie przerabiany jest przez burmistrza Więcborka na centrum aktywizacji dzieci i osób wykluczonych.. W Klasztorach Ewangelickich Diakonistek w Więcborku obecnie LO i LE oraz Misjonarzy w Wituni działały kaplice klasztorne, gdzie również odprawiano nabożeństwa. Oba klasztory zostały zniszczone przez więcborskich komunistów w PRL !
Pomimo wielorodności wyznaniowej katolickiej, ewangelickiej i żydowskiej wszyscy mieszkańcy Więcbork żyli w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu.W tym czasie miasto Więcbork liczyło 4200 osób. W mieście i Gminie Zbiorowej Więcbork było najwięcej Polaków w całym powiecie sępoleńskim, w tym gronie była cała moja rodzina o nazwisku Bracka.
Poniżej załączam kilka dokumentów z tamtych lat dotyczących członka Zarządu Miasta Więcbork II RP Jana Bracka wraz z Jego osobistymi podpisami oraz Zarządu Miasta Więcbork, który tworzył Jan Bracka od odzyskania niepodległości w 1920 r. do samej śmierci 9 maja 1938 r. jako obywatel Polski narodowości polskiej władający biegle w polskiej mowie i piśmie pomimo lat zaborów, gdzie język polski był zakazany.
Potwierdzono ten fakt lokalnie w dokumentach osobistych Jana Bracka oraz Starosty Sępoleńskiego i Wojewody Pomorskiego w Toruniu, które załączam do wiadomości wszystkim komunistycznym i postkomunistycznym zwyrodnialcom więcborskim i sępoleńskim, którzy fałszowali dokumenty i okradli Jana Bracka na 42 mln złotych z jego nieruchomości za to całe dobro, które uczynił w swoim życiu dla naszego miasta, powiatu i kraju, a na końcu go zgnoili i wyszydzili postkomunistyczni sadyści i oszuści historyczni z PRL i III RP.
Czas najwyższy by władze powiatu odnotowały oczywiste i udokumentowane zasługi Jana Bracka w swojej księdze zasłużonych dla powiatu, gdzie zamiast prawdziwych bohaterów jak Jan Bracka i inni gloryfikują zbrodniarzy komunistycznych z PRL w tym komunistkę Marię Wasiewicz na wniosek RM Więcborka, wymazując celowo z pamięci prawdziwych bohaterów i współtwórców wolności i polskości naszego regionu. Czas najwyższy upamiętnić po 104 latach pogardy i wymazywania z pamięci miejsca i osoby związane z tym jubileuszem 104 rocznicy odzyskania niepodległości przez prezydenckie miasto Więcbork !
Przypominam, że już ponad sto lat temu 28 czerwca 1919 roku podpisano Traktat Wersalski, który zakończył I wojnę światową. W paryskiej konferencji pokojowej brało udział 27 zwycięskich państw. Polskę reprezentował Ignacy Paderewski oraz Roman Dmowski. Dokument oznaczał formalny powrót Polski na mapę Europy i świata.W wyniku podpisania Traktatu Polska odzyskała część ziem zabranych przez Prusy w pierwszym oraz drugim rozbiorze, część Wielkopolski, znaczną część był Prus Królewskich z niewielkim dostępem do morza, Górny Śląsk (po plebiscycie z 1921 roku oraz powstaniu), a także część górnośląskiego zagłębia przemysłowego z Katowicami i Chorzowem.
Traktat będący wynikiem konferencji pokojowej w Paryżu został narzucony pokonanym Niemcom. Nakładał na nie obowiązek wypłaty reparacji wojennych, demilitaryzację, zwrot Francuzom Alzacji i Lotaryngii, powołanie Ligi Narodów oraz utworzenie niepodległych państw: Polski, Czechosłowacji, Rumunii, Bułgarii i krajów bałtyckich.
Na mocy Traktatu Wersalskiego z 28 czerwca 1919 roku Wielkopolska i Więcbork powróciły do Polski po 139 latach zaboru pruskiego. Miasto i Gmina Więcbork kończyły wówczas granicznie II Rzeczpospolitą Polską ! Polecam też artykuł na ten temat https://wiadomosci.dziennik.pl/historia/aktualnosci/artykuly/601253,traktat-wersalski-i-wojna-swiatowa-niemcy-polska.html?fbclid=IwAR26v8pSZrT3Ke8-Kt7yCs4cab1xEqXmef2rsc-e54ZihitBxUVUk94RP44
Proces wykonania Traktatu Wersalskiego trwał ponad pół roku i został dopełniony 23 stycznia 1920 roku, kiedy Generał Józef Haller i Armia Pomorze wkroczyli do Więcborka wyzwalając nasze miasto. Tego dnia mój pradziadek Jan Bracka udostępnił nieodpłatnie własny dom na więcborskim Rynku na Urząd Miejski w Więcborku i mieszkanie dla burmistrza Więcborka.
Mój pradziadek Jan Bracka to najwybitniejsza postać stulecia odzyskania przez Więcbork niepodległości ur. 22. 08. 1869 r. zmarł † 09. 05. 1938 r. w Więcborku obywatel Polski narodowości polskiej wyznania rzymskokatolickiego syn Anny i Wojciecha Bracka. Dwukrotnie żonaty, pierwsza żona Albertyna Niemczyk, druga Franciszka Sauermann, ojciec sześciorga dzieci. Piłsudczyk i legionista współtwórca II RP w 1920 r. po powrocie Więcborka do Polski na mocy Traktatu Wersalskiego udostępnił własne domy władzom odrodzonej Rzeczypospolitej na siedzibę Urzędu Miejskiego w Więcborku i Poczty Polskiej.
Filantrop, polityk polski, najbogatszy mieszkaniec Więcborka w II RP, okradziony przez komunistycznych złodziei z PRL i III RP z Więcborka wedle prawomocnych wyliczeń sądów Okręgowego w Bydgoszczy, Sadu Apelacyjnego w Gdańsku i Sadu Najwyższego RP, na 42 mln złotych, kupiec, przedsiębiorca, handlowiec, ziemianin, rentier, restaurator, kawaler najwyższych odznaczeń państwowych RP. Radny Miejski Więcborka pierwszej kadencji w II RP, członek Zarządu Miejskiego w Więcborku w II RP od 1923 r. do samej śmierci. Członek Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego.
Od 3 grudnia 1933 r. do samej śmierci prezes i założyciel i król 90 letniego Stowarzyszenia Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Więcborku. Założyciel i Sekretarz Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w Więcborku. Założyciel i członek Towarzystwa Samodzielnych Kupców Polskich w Więcborku. Członek i założyciel organizacji religijnych rzymskokatolickich w Więcborku oraz wielki filantrop i darczyńca w tym na rzecz przebudowy kościoła katolickiego w Więcborku w 1937 roku.
Pogrzeb państwowy śp. † Jana Bracka 13 maja 1938 r. i zgromadził w Więcborku tysiące mieszkańców oraz delegacje najwyższych władz państwowych RP. Trumna z ciałem śp Jana Bracka była wystawiona w więcborskim kościele W kondukcie żałobnym za trumną szli Prezydent RP Ignacy Mościcki, marszałek Polski Edward Rydz-Śmigły oraz sześciu kapłanów katolickich z przedstawicielami Wojska Polskiego i Kurkowych Bractw Strzeleckich RP. Jak podaje Gazeta Sępoleńska z maja 1938 r. tak wielkiego i doniosłego pogrzebu miasto Więcbork jeszcze nie widziało, a za trumną podążały wszystkie więcborskie organizacje zarówno świeckie i duchowne oraz niezliczone rzesze przyjaciół i mieszkańców.
Natomiast w oryginalnej kronice 292 letniego KBS Więcbork zachowały się oryginalne rękopisy pradziadka Jana Bracka prezesa KBS Więcbork z korespondencji Jana Bracka z Marszałkiem Polski Józefem Piłsudskim, z którym był zaprzyjaźniony i którego gościł w swoich domach na więcborskim Rynku w II RP. To samo dotyczy Prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego, który wielokrotnie bywał w domach Jana Bracka w Więcborku i tam zakupywał w przedsiębiorstwie handlowym Jana Bracka, różne towary do Rezydencji Prezydenta II RP prof. Ignacego Mościckiego, która mieściła się na przedmieściach Więcborka, obecnie jest to Runowie Młyn i w zamku w Runowie Krajeńskim.
Miejsce spoczynku śp † Jana Bracka na cmentarzu parafialnym w Więcborku zostało uznane Miejscem Pamięci Narodowej RP decyzją Prezydium Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa województwa kujawsko – pomorskiego w Bydgoszczy z dniem 26 marca 2014 r. (nr. decyzji WPS.II.5212.9.2014.MK). Ta decyzja jest prawomocna i ostateczna.
Na koniec bolesna refleksja na pomniku Orła Białego na Rynku w Więcborku i na przedwojennym Magistracie nie ma do dziś nawet lichej tablicy przypominającej o odzyskaniu przez Więcbork niepodległości 23. 01. 1920 r. i upamiętniającej przedwojenny Urząd Miejski w Więcborku co nieciekawie świadczy o wszystkich władzach miejskich i radnych z Więcborka z okresu PRL i 35 lat III RP.
Tomasz Roman Bracka
Kawaler Krzyża Oficerskiego
Orderu Odrodzenia Polski
Polonia Restituta
Kawaler Krzyża
Wolności i Solidarności
Wyzwolenie Więcborka przez Gen. J. Hallera i Armie Pomorze w 23. 01. 1920 r i udostępnienie przez Jana Bracka własnego domu z girlandami na Urząd Miejski w Więcborku. Tomasz Roman Bracka
