Aktualności Tomasz Bracka
Aktualności serwisu informacyjnego Tomasz Bracka
Posprzątajmy zapomniane cmentarze katolicki, ewangelicki i żydowski w Więcborku
27.10.2019Posprzątajmy zapomniane cmentarze katolicki, ewangelicki i żydowski w Więcborku. Przecież na tych cmentarzach spoczywają ludzie, którzy tworzyli nasze miasto i wspólnotę przed wiekami !
W przeddzień Wszystkich Świętych posprzątajmy zapomniane groby i cmentarze katolickie, ewangelickie i żydowskie w Więcborku i gminie Więcbork. Przypomnijmy sobie w roku stulecia odzyskania przez Więcbork niepodległości o mogiłach naszych bohaterów lokalnych i narodowych oraz bliskich, którzy już od nas odeszli ! Przecież ci ludzie 100 lat temu wywalczyli Polsce i Więcborkowi oraz nam wszystkim wolność i niepodległość w zwycięskim Powstaniu Wielkopolskim i na frontach I Wojny Światowej po ponad stu latach zaborów !!!
Przecież za jakiś czas i my wszyscy dziś żyjący dołączymy do nich do świata wieczności, przekazując nowym pokoleniom zobojętnienie i pogardę dla zmarłych, którzy często spoczywają w zapomnieniu na śmietnikach zwanymi cmentarzami ! To samo spotka nasze mogiły, gdy przyjdzie czas na nas, bo tego uczymy młode pokolenie w swojej nieodpowiedzialności i próżności !
Szczególnej uwadze wszystkich radnych, władz miejskich, społeczników, katolików, ewangelików i żydów polecam zaniedbany i zdewastowany cmentarz katolicki i ewangelicki w Więcborku, oraz cmentarz żydowski w Wituni zdewastowany przez więcborskich komunistów w czasach nieboszczki PRL. Czas najwyższy te cmentarza odrestaurować i posprzątać, a zdewastowane nagrobki naprawić !
Jest jeszcze jeden zapomniany cmentarz parafialny przy kościele katolickim w Więcborku. Wokół całego kościoła i w kościele spoczywają prastare szczątki parafian więcborskich w tym Potulickich z Więcborka. Natomiast dwa ostatnie pomniki nagrobne z tego cmentarza przy krzyżu misyjnym bezprawnie usunięto niedawno choć zwłoki byłych proboszczów pozostały pod ziemią, co za patologia by tak gardzić człowiekiem, komu te groby przeszkadzały !!! Zapalmy i na tym zapomnianym cmentarzu przy Placu Jana Pawła II w Więcborku znicze 1 listopada 2019 r. !!!
Na zdjęciu pierwszy kościół katolicki w Więcborku pod wezwaniem Świętej Katarzyny na cmentarzu katolickim w Więcborku w miejscu prastarego miasta Więcbork przerobiony 300 lat temu na Kaplicę przez hrabiów Potulickich z Więcborka. Nieopodal kościoła wznosił się zamek Pałuków i Grzymalitów z Więcborka – foto Tomasz Roman Bracka
Poniżej załączam życiorys wybitnych mieszkańców Więcborka o których żaden burmistrz Więcborka i radny nawet nie raczy wspomnieć, a ja Ich dziś Państwu przypominam i wspominam oto Oni:
1) Książę Aleksander Hilary Potulicki herbu Grzymała (ur. 1772 r. w Więcborku, zm. † 10. 04. 1776 r. w Gdańsku) – właściciel Więcborka i dóbr więcborskich, gdzie miał swój zamek. Starosta borzechowski ( więcborski) 1748 r. i nowosielski 1760 r., pułkownik wojsk JKM 1752 r., generał major wojska koronnego Jego Królewskiej Mości 1757 r.
Pochowany jest w Więcborku w wybudowanym przez siebie kościele rzymskokatolickim, kawaler orderu Orła Białego 1763 r. Właściciel dóbr: Więcbork, Sępólno, Ślesin, Samsieczno, Potulice, Mrocza (Nakło), Głęboczek, Żurczyn, Rogalin (Bydgoszcz), Raczyn, Drausnitz, Ogorzeliny (Chojnice).
Na zdjęciu epitafium i niżej nagrobek Księcia Aleksandra Hilarego Potulickiego herbu Grzymała (ur. 1772 r. w Więcborku, zm. † 10. 04. 1776 r. w Gdańsku) – właściciel Więcborka i dóbr więcborskich, gdzie miał swój zamek. Starosta borzechowski ( więcborski) 1748 r. i nowosielski 1760 r., pułkownik wojsk JKM 1752 r., generał major wojska koronnego Jego Królewskiej Mości 1757 r.
Pochowany jest właśnie w tym miejscu w Więcborku w wybudowanym przez siebie kościele rzymskokatolickim. Kawaler Orderu Orła Białego 1763 r. foto Tomasz Roman Bracka
2) Józef Remigian Potulicki herbu Grzymała (ur. w Więcborku około 1695 r., zm. † 24 października 1734 r., pochowany w Gdańsku) – wojewoda czernihowski.
Jedyny syn Adama Wawrzyńca Potulickiego i Małgorzaty z Czapskich. Od 1723 r. starosta borzechowski ( więcborski), Poseł w 1724 roku, poseł z województwa pomorskiego na sejm 1730 r. roku[1]. W 1729 r. otrzymał starostwo mławskie. W 1732 nominowany wojewodą czernihowskim. W czasie bezkrólewia po śmierci Augusta II w 1733 r. był konsekwentnie związany ze stronnictwem saskim i popierał kandydaturę elektora Fryderyka Augusta w jego staraniach o koronę polską. Założyciel z Królem Augustem II Mocnym Bractwa Strzeleckiego w Więcborku 16.10.1732 r., gdzie miał ród Potulickich z Więcborka oraz sam Józef Remigian Potulicki swoja siedzibę zamkową, będąc zarazem właścicielem Więcborka. W czasie elekcji w 1733 roku został sędzią generalnego sądu kapturowego.
Był starostą borzechowski ( więcborskim) 1723 r., starostą mławski 1729 r., starostą nowodworski 1730 r., Kawaler Orderu Orła Białego 1734 r., rotmistrz pancerny JKM 1733 r., pułkownik wojsk koronnych Jego Królewskiej Mości 1733 r., tytułował się „hrabią na Więcborku” 1733 r.; wł. dóbr: Więcbork, Sępólno, Mrocza (Nakło), Ogorzeliny
Od 1723 r. żonaty z Zofią Działyńską, córką starosty kiszewskiego Stanisława Samuela Działyńskiego. Miał z nią troje dzieci: Aleksandra Hilarego, Wiktorię i Ewę Małgorzatę. Po śmierci Zofii w 1730 r. ożenił się ponownie z Marianną Teresą z Tarłów, wdową po Jakubie Przebendowskim.
3) Jan Potulicki z Więcborka ur. 1620 r., zmarł † 1681 r., # (Karmelici, Gdańsk), sekretarz królewski 1646, duchowny 1647-1651 r.; wł. dóbr: Więcborskich i w Zamarte.
4) Jan Potulicki herbu Grzymała urodzony w Więcborku (ok. 1596 r. zmarł pomiędzy † 1626/1628 r,) – właściciel dóbr złotowskich obejmujące całokształt majątków więcborskich, właściciel dóbr dóbr: Więcbork i Złotów 1615 r., Sierpc, Bobrowo (Płock, Dobrzyń), Potulice (Nakło) syn Stanisława i Zofii Zbąskiej herbu Nałęcz.
27 maja 1619 r. wydał akt erekcyjny parafii złotowskiej (była to jednak erekcja wtórna, gdyż parafia istniała już wcześniej) oraz najprawdopodobniej fundator wzniesionego w tym samym czasie kościoła św. Anny, który przetrwał do 1657 roku, gdy zniszczyli go Szwedzi w czasie potopu szwedzkiego.
5) Piotr Potulicki herbu Grzymała (ur. w Więcborku – † zm. 1606 r.) luteranin, od ok. 1586 r. katolik, student uniwersytetu we Frankfurcie nad Odrą 1548 r.,– elektor Henryka Walezego 1573 r., wojewoda kaliski w 1583 roku, brzeskokujawski w 1580 roku, płocki w 1576 roku, kasztelan przemęcki w 1569 roku, starosta wyszogrodzki 1558 r., starosta ujski 1588 r.; wł. dóbr: Złotów, Mieście (Nakło), Goślina (Poznań) [L 57-63], x (1) 1561 r. Urszula z Ostroroga Lwowska h. Nałęcz; x (2) 8.V.1576 r. (zamek na Wawelu, Kraków) Dorota Wielopolska h. Starykoń — podczas wesela odbył się na dziedzińcu zamku wawelskiego ostatni w Polsce turniej rycerski.
W 1576 roku podpisał synod krakowski. W 1587 roku podpisał reces, sankcjonujący wybór Zygmunta III Wazy. W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji traktatu bytomsko-będzińskiego na sejmie pacyfikacyjnym.
6) Mikołaj Potulicki z Więcborka (†1545), dworzanin królewski 1518 r., poborca poznański 1521 r., dziedzic ponad 50 wsi i kilku miasteczek w wojewodztwie kaliskim i poznańskim, otrzymał godność wojewody inowrocławskiego (1540 r.) a potem brzesko-kujawskiego (1543 r.). Był drugim co do zamożności (po Łukaszu Górce) magnatem wielkopolskim.
Właściciel dóbr: Więcbork, Chodzież, Złotów, Pniewy, Goślina i inne [L 38-42], x (1) 1524 r. Katarzyna Glinka h. Trzaska; x (2) 1527 r. Anna z Warzymowa Sokołowska h. Pomian; x (3) 1536/1537 r. Anna Służewska h. Sulima. Jego syn Piotr (†1606 r.), zwany Chodzieskim, był kolejno wojewodą płockim, brzesko-kujawskim i kaliskim.
7) Grzymalita Przecław z Potulic herbu Grzymała Urodzony w Więcborku w 1430 w roku zmarł † 1485 roku w Więcborku w wieku 55 lat. były właścicielem Więcborka, oraz kasztelanem rogozińskim w latach 1462 r. – 1445 r.
Tak Grzymalici herbu Grzymała z Więcborka, nadanego 931 lat temu przez Księcia Władysława Hermana w 1087 roku przechodzili w nazwisko Potuliccy herbu Grzymała z Więcborka. Tu też rozwiązana jest zagadka zamkowej siedziby rodowej Grzymalitów jaką był Więcbork od zarania.
Miejsce spoczynku pierwszego dyrektora szpitala powiatowego w Więcborku radnego miejskiego w II RP doktora Franciszka Krebsa na cmentarzu katolickim w Więcborku. W tle cmentarz ewangelicki w Więcborku zdewastowany przez miejscowych komunistów w PRL – foto Tomasz Roman Bracka
8) Przecław Grzymała herbu Grzymała z Więcborka, który otrzymał 930 lat zgodę od Księcia Władysława Hermana w 1087 r. na umieszczenie rycerza w zbroi w herbie Grzymała za obronę Płocka przed Jaćwingami. Herb Grzymalitów i Potulickich jest od 931 lat do dnia dzisiejszego herbem miasta Więcbork. Źródło Otto Goerkie Der Kreis Flatow z 1918 roku z ujawniam tego faktu i opisem herbu miasta Więcbork z 1087 r.
9) Jan Bracka ur. 22. 08. 1869 r. zmarł † 09. 05. 1938 r. w Więcborku obywatel Polski wyznania rzymskokatolickiego syn Anny i Wojciecha Bracka. Dwukrotnie żonaty, pierwsza żona Albertyna Niemczyk, druga Franciszka Sauermann, ojciec sześciorga dzieci. Piłsudczyk i legionista współtwórca II RP w 1920 r. po powrocie Więcborka do Polski na mocy Traktatu Wersalskiego udostępnił własne domy władzom odrodzonej Rzeczypospolitej na siedzibę Urzędu Miejskiego w Więcborku i Poczty Polskiej.
Filantrop, polityk polski, najbogatszy mieszkaniec Więcborka w II RP, kupiec, przedsiębiorca, handlowiec, ziemianin, rentier, restaurator, kawaler najwyższych odznaczeń państwowych RP. Radny Miejski Więcborka pierwszej kadencji w II RP, członek Zarządu Miejskiego w Więcborku w II RP od 1923 r. do samej śmierci. Członek Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem Józefa Piłsudskiego.
Jan Bracka – Tomasz Bracka 100 lat Niepodległej !!!
Od 3 grudnia 1933 r. do samej śmierci prezes i założyciel i król Stowarzyszenia Kurkowe Bractwo Strzeleckie w Więcborku. Założyciel i Sekretarz Towarzystwa Gimnastycznego Sokół w Więcborku. Założyciel i członek Towarzystwa Samodzielnych Kupców Polskich w Więcborku. Członek i założyciel organizacji religijnych rzymskokatolickich w Więcborku oraz wielki filantrop i darczyńca w tym na rzecz przebudowy kościoła katolickiego w Więcborku w 1937 roku.
Jan Bracka – Tomasz Bracka 100 lat Niepodległej !!!
Pogrzeb państwowy śp. † Jana Bracka 13 maja 1938 r. i zgromadził w Więcborku tysiące mieszkańców oraz delegacje najwyższych władz państwowych RP. Trumna z ciałem śp Jana Bracka była wystawiona w więcborskim kościele W kondukcie żałobnym za trumną szli Prezydent RP Ignacy Mościcki, marszałek Polski Edward Rydz-Śmigły oraz sześciu kapłanów katolickich z przedstawicielami Wojska Polskiego i Kurkowych Bractw Strzeleckich RP. Jak podaje Gazeta Sępoleńska z maja 1938 r. tak wielkiego i doniosłego pogrzebu miasto Więcbork jeszcze nie widziało, a za trumną podążały wszystkie więcborskie organizacje zarówno świeckie i duchowne oraz niezliczone rzesze przyjaciół i mieszkańców.
Publikuję zdjęcie oryginalnej kroniki 287 letniego Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Więcborku od czasu Króla Polskiego Augusta II Mocnego i Józefa Remigiana Hrabiego Potulickiego z Więcborka, w której zachowały się rękopisy pradziadka prezesa KBS Więcbork śp Jana Bracka z korespondencji z śp Marszałkiem Polski Józefem Piłsudskim, z którym był zaprzyjaźniony i którego gościł w swoich domach na więcborskim Rynku w II RP, ( Kopia całej kroniki 287 letniego KBS Więcbork jest w moim posiadaniu).
Obok Kroniki 287 letniego KBS Więcbork oryginalne łańcuchy królewskie KBS Więcbork z II RP czyli łańcuchy Króla powiatu KBS RP i Króla KBS Więcbork z herbami Więcborka, Kamienia i Sępólna Kr. Zaprezentowana kronika KBS Więcbork ma 287 lat i widnieje w niej zapis prezes Jan Bracka !!!
foto Tomasz Roman Bracka
Natomiast w oryginalnej kronice 287 letniego KBS Więcbork zachowały się oryginalne rękopisy pradziadka Jana Bracka prezesa KBS Więcbork z korespondencji Jana Bracka z Marszałkiem Polski Józefem Piłsudskim, z którym był zaprzyjaźniony i którego gościł w swoich domach na więcborskim Rynku w II RP. To samo dotyczy Prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego, który wielokrotnie bywał w domach Jana Bracka w Więcborku i tam zakupywał w przedsiębiorstwie handlowym Jana Bracka, różne towary do Rezydencji Prezydenta II RP prof. Ignacego Mościckiego, która mieściła się na przedmieściach Więcborka, obecnie jest to Runowie Młyn.
Marszałek Polski Józef Piłsudski w domu Jan Bracka – 100 lat Niepodległej !!!
Miejsce spoczynku śp † Jana Bracka na cmentarzu parafialnym w Więcborku zostało uznane Miejscem Pamięci Narodowej RP decyzją Prezydium Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa województwa kujawsko – pomorskiego w Bydgoszczy z dniem 26 marca 2014 r. (nr. decyzji WPS.II.5212.9.2014.MK). Ta decyzja jest prawomocna i ostateczna.
Akt zgonu pradziadka śp Jana Bracka z USC Więcbork wystawiony 13. 10 . 2017 r. – Tomasz Roman Bracka
10) Andrzej Zebrzydowski herbu Radwan Krakowski Biskup Królewski Kapelan Królowej Bony (ur. 1496 r. na zamku Zebrzydowskich w Więcborku, zm. † 23 maja 1560 r. we Wrześni) – biskup krakowski od 25 lutego 1551, kujawski w latach 1546-1551 r., chełmski od 8 czerwca 1545 r. do 19 marca 1546 r., kamieniecki od 1543 r., sekretarz Zygmunta I Starego, kanonik kapituły katedralnej poznańskiej instalowany w 1525 roku.
W 1518 r. rozpoczął studia w Akademii Krakowskiej skąd przeniósł się do Bazylei, gdzie był uczniem Erazma z Rotterdamu, a następnie w 1529 r. do Paryża, gdzie studiował prawo i teologię. Ostatecznie studia zakończył w 1530 r. w Padwie. Koszty jego kształcenia pokryli: biskup krakowski Piotr Tomicki oraz prymas Andrzej Krzycki, który był jego wujem.
W 1530 r. został kanonikiem krakowskim, a rok później płockim. Pełnił także funkcje kapelana królowej Bony. W 1555 już jako biskup krakowski próbował zatrzymać ją w Polsce prosząc by nie wyjeżdżała do Bari.
Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa poznańskiego i kaliskiego w Środzie w 1542 r. i 1543 roku.
Sprawowanie przez niego biskupstwa nastąpiło w okresie masowego przechodzenia szlachty na kalwinizm a mieszczaństwa na luteranizm. Oburzony na króla Zygmunta II Augusta iż ten nie próbuje temu zapobiegać w 1558 r. opuścił Kraków i przeniósł się na zamek Zebrzydowskich do rodzinnego Więcborka. Zmuszony do powrotu przez kapitułę krakowską zmarł w trakcie podróży z Więcborka na Wawel 23 maja 1660 r. we Wrześni k/Poznania. Został pochowany po królewsku w katedrze wawelskiej w kaplicy obok zakrystii, gdzie spoczywa do dnia dzisiejszego.
W Krakowie jako kanonik, a później jako biskup, mieszkał na ulicy Kanoniczej 12. W krużgankach klasztoru OO Franciszkanów zachował się jego portret, a w katedrze na Wawelu pomnik nagrobny autorstwa Jana Michałowicza z Urzędowa.
Portret Królewskiego Biskupa Krakowskiego księcia Andrzeja Zebrzydowskiego z Więcborka kapelana Królowej Bony, który do dziś spoczywa na krakowskim Wawelu w kaplicy przy zakrystii jako jedyny mieszkaniec Więcborka ! Dlaczego na stronach parafii kościoła katolickiego i miasta Więcbork oraz województwa cisza o tym istotnym fakcie w dziejach polskiego kościoła i Więcborka, odpowiedź jest prosta prowincjonalna głupota i zawiść próżnych ludzi !!! -Tomasz Roman Bracka
Nagrobek i miejsce spoczynku śp. Biskupa krakowskiego. księcia Andrzeja Zebrzydowski z Więcborka kapelana Królowej Bony na krakowskim Wawelu – Tomasz Roman Bracka
11) Sybirak śp. Joachim Bracka ur. 09. 01. 1916 r. w Więcborku z zawodu kupiec zmarł † 17. 06. 1947 r. w Więcborku obywatel Polski syn Jana Bracka i Franciszki Bracka, deportowany w głąb ZSRR przez komunistycznych bandytów z PRL i ZSRR w styczniu 1945 r. Ciało śp † Joachima Bracka spoczywa od 1947 r. na cmentarzu parafialnym w Więcborku.
Po brawurowej ucieczce wujka Joachima Bracka na pieszo z sowieckich obozów koncentracyjnych w Czelabińsku, Doniecku i Midas w ZSRR, przybył na pieszo do Więcborka i po złożonych zeznaniach przez Sądem Grodzkim w Więcborku został zamordowany przez komunistycznych katów UBP w Więcborku !
Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski Tomasz Roman Bracka przy grobie wujka sybiraka Joachima Bracka na cmentarzu parafialnym w Więcborku, 26. 09. 2017 r. – foto Renata Bracka
Niestety o tych wielkich mieszkańcach Więcborka burmistrzowie i radni więcborscy nie chcą pamiętać wraz z ich pupilami, którzy przypłynęli tu ze wschodu na liściach z bagnetami sowieckimi w ręku i celowo zamazują o nich pamięć w swojej zawiści,gdyż bladziutko przy nich wyglądają z swoimi życiorysami, wiec są dla nich niewygodni jak wrzód na tyłku, gdyż obalają ich kłamstwa !
Przypomniałem Państwu tych wybitnych mieszkańców i współtwórców Więcborka na przestarzeni tysiącleci w roku 100- lecia odzyskania przez Więcbork niepodległości, po 75 latach wymazywania Ich z naszej pamięci i proszę o zachowanie Ich w pamięci na zawsze, bo ciężko sobie na to zapracowali przez swoje pracowite i uczciwe życie !!!
Poniżej film z wykładem patriotyczno historycznym Tomasza Romana Bracka ”Ocalić od zapomnienia” z cmentarza katolickiego i ewangelickiego w Więcborku
Poniżej kolejny film z wykładem patriotyczno historycznym Tomasza Romana Bracka ”Ocalić od zapomnienia” z więcborskiego Rynku
https://www.facebook.com/Tomasz.Bracka/videos/10211948108937932/
Poniżej kolejny film z wykładem patriotyczno historycznym Tomasza Romana Bracka ”Ocalić od zapomnienia” z więcborskiego Rynku z zamku Zebrzydowskich i Potulickich w Więcborku
Przypominam, że w dniu Wszystkich Świętych o godzinie 14.00 procesja za zmarłych z nabożeństwem na cmentarzu katolickim w Więcborku, a o godz. 15.00 na cmentarzu komunalnym w Więcborku.
Tomasz Roman Bracka
Kawaler Krzyża Oficerskiego
Orderu Odrodzenia Polski
Kaplica cmentarna miejsce spoczynku katolickiego rodu Konkiel w Więcborku na cmentarzu katolicko – ewangelickim w Więcborku. Czas naprawić zdewastowany w tym miesiącu zabytek przez pracowników Urzędu Miejskiego w Więcborku panie burmistrzu ! Należy odmalowany wadliwe zabytek przez pańskich pracowników, odmalować w kolorze beżowym na całej powierzchni i usunąć natychmiast to białe wapno, którym oszpecono i pochlapano zabytek uszkadzając go o czym powiadamiam krajowego konserwatora zabytków i prokuraturę, gdyż kto niszczy zabytek podlega karze pozbawienia wolności do lat ośmiu – foto Tomasz Roman Brac
